عیدی رسیده است که در آن امید نیست           صدها بهار هم برسد، بی تو عید نیست

تکراری و شـبیه به هم، چون گذشته ها           امـسال هم اگر تو نـیـایی جـدیـد نیسـت

با جـمعه سـال آمـد و با جمعـه می رود           با این حـساب آمـدنت هــم بعـیـد نیست

هر بار دوره می کـنـم این سـالـنـامـه را           جز حسرت ظهور تودر سررسید نیست

مارا ببخش اگر دلمان در سیاهی است           یا چشممان ز اشک فراقت سپـید نیست

یک روز می رسد که تواز راه می رسی            آن روز قـبـر مـادر تـو نـاپـدیـد نیـسـت

در خانه ای که مجـلس خـتم رسول بود           او را زدند...آه... که گـفته شهید نیست